To właśnie w piwnicach galerii architekt Tadeusz Sobocki zaprojektował i przebudował część pomieszczeń na potrzeby teatru. Był on jednym z trzech pierwotnych współzałożycieli „Qui Pro Quo”. Pozostali to ziemianin Leszek Przyłucki, występujący także na scenie, oraz kupiec Izydor Weisblatt. W późniejszym czasie od 1921 roku właścicielami zostali Jerzy Boczkowski, dziennikarz, kompozytor i reżyser, oraz Seweryn Majde. Prowadzili oni teatr do końca jego działalności, tj. do 1931 roku.
„Qui Pro Quo” szybko zyskało wielką popularność, stało się najbardziej znanym i wyróżniającym się wysokim poziomem artystycznym kabaretem. Przez warszawiaków pieszczotliwie i potocznie zwanym "kochaną starą budą". Był wyjątkowy, gdyż skupiali się przy nim najwybitniejsi ludzie epoki. Filarem literackim był Julian Tuwim, autor piosenek, skeczy i librett do przedstawień, także mini-operetek. W 1926 roku dołączył do zespołu przybyły ze Lwowa Marian Hemar. Legendę tej sceny współtworzyli ponadto Konrad Tom, barwna postać kulturalnego świata stolicy, oprócz tekstów także aktor i reżyser, oraz Andrzej Włast. Ten ostatni zdecydował się później otworzyć własny teatr.
Literacko kabaret był „opanowany” przez ludzi Skamandra, bowiem pisali dla niego także Antoni Słonimski, Jan Lechoń oraz Kazimierz Wierzyński.
Mocną stroną „Qui Pro Quo” była zawsze muzyka. Początkowo tworzyli ją Zygmunt Wiehler i Szymon Kataszek. Z tej sceny zabrzmiała także muzyka jazzowa, której wykonawcą była orkiestra prowadzona przez Jerzego Petersburskiego i Artura Golda. Prawdopodobnie to tu usłyszano pierwsze takty jazzu w Warszawie. W ostatnim okresie istnienia teatrzyku muzykę tworzył tu Władysław Dan, organizator słynnego chóru polskich rewelersów, w którym zadebiutował Mieczysław Fogg.
Jednak najważniejsze były gwiazdy pojawiające się na scenie. To one nadawały ton i blask, były magnesem przyciągającym publiczność. A kogo można było zobaczyć na scenie „Qui Pro Quo”? To długa lista artystycznych sław, i tych już znanych, i tych rozpoczynających karierę, które potwierdziły w życiu swój talent i wielkość. Przypomnijmy najważniejsze z nich: Mira Zimińska, Hanka Ordonówna, Stefcia Górska, Zula Pogorzelska, Loda Halama, Zofia Terné, Eugeniusz Bodo, Adolf Dymsza, Tadeusz Olsza, Konrad Tom, Kazimierz Krukowski, Ludwik Lawiński i wielu innych.