Działania restauratorskie w Warszawie mogą zyskać nowy wymiar dzięki wykorzystaniu materiałów filmowych. Ostatnie wydarzenia związane z kamienicą przy ul. Małej 10 pokazały, jak cenne mogą być archiwalne filmy w odtwarzaniu oryginalnego wystroju budynków. Pracownicy Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków zidentyfikowali istotny materiał z lat 50., który pomógł w rekonstrukcji historycznej elewacji. Niemniej, również inne lokalizacje stają przed wyzwaniami związanymi z odkrywaniem ich pierwotnych dekoracji.
Kamienica przy ul. Małej 10, wybudowana w latach 1889-1891, poddawana była wielokrotnym pracom konserwatorskim. Ostatnie badania wykazały, że jej pierwotny wystrój został w znacznym stopniu zniekształcony podczas remontów przeprowadzonych w latach 1962-1964. W trakcie przygotowań do nowego remontu elewacji, który ma na celu odtworzenie oryginalnych detali architektonicznych, pomocny okazał się film „Cień” z 1956 roku, w którym widoczna jest kamienica w swoim pełnym wystroju.
W przypadku kamienicy przy ul. Wileńskiej 21, sytuacja okazała się bardziej skomplikowana. Badania konserwatorskie zidentyfikowały fragmenty dekoracji malarskiej, które były widoczne w Polskiej Kronice Filmowej na początku lat 60. Niestety, dotychczasowe poszukiwania nie przyniosły rezultatów, a archiwa filmowe są trudne do przeszukania. Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków apeluje o pomoc do mieszkańców, którzy mogliby podzielić się swoimi archiwalnymi zdjęciami lub informacjami, które mogłyby być pomocne w odnalezieniu brakujących materiałów.
Źródło: Urząd Miasta Warszawa
Oceń: Wsparcie filmu w pracach konserwatorskich warszawskich zabytków
Zobacz Także
