TO JUŻ NIE TYLKO TAŃCE
Niezwykle zapowiadał się spektakl teatru Studio. Już samo miejsce jego realizacji oraz nocna godzina rozpoczęcia robiły wrażenie. A to był tylko początek. Po starcie zaś rozpoczęło się prawdziwe trzęsienie ziemi.
Spektakl „Panie władzo, to są tylko tańce” powstał w ramach letniego cyklu wydarzeń kulturalnych „Plac Defilad”, organizowanego pod opieką Teatru Studio. Został on przygotowany według pomysłu młodej dramaturg Anki Herbut oraz choreografki i performerki Marty Ziółek. Sztuka zrealizowana została na podstawie wydanej w minionym roku książki Klementyny Suchanow „To jest wojna”, poruszającej sprawy protestów kobiet oraz pokazującej przyczyny takiej sytuacji.
Ten swoisty performance również skupia się na prawach kobiet i sprawach wolnościowych. Wraz z zespołem aktorów-performerów udajemy się na swoistą manifestację praw kobiet, marsz przeciw dyskryminacji. Wszyscy, zarówno aktorzy jak i widzowie, ubrani w zasłaniające całą twarz i nadające anonimowości maski, udajemy się w symboliczną wędrówkę wokół tarasu widokowego na XXX piętrze. Miejsce wybrane zostało nieprzypadkowo, gdyż z tarasu Pałacu Kultury widoczne są niemal wszystkie miejsca, gdzie odbywały się marsze i protesty przeciwko działaniom rządu starającego się ograniczyć rolę kobiet i zdeprecjonować wszystkich, którzy mają inne poglądy jak te, które rządzący uważają za właściwe.
Grupa kilkunastu performerów zabiera nas w tę podróż przy dźwiękach głośnej klubowej muzyki miksowanej na żywo przez kobiecy kolektyw didżejski Wixapolonia. Choreograficzny korowód okrążający wraz z publicznością wierzchołek Pałacu Kultury przypomina nam wydarzenia ostatnich lat: setki policjantów „zabezpieczających” marsze i brutalnie zatrzymywane i zakuwane w kajdanki protestujące kobiety.
Niezwykle ważne dla twórców wydaje się ciało kobiety, które dziś w pojęciu rządzących powinno być tabu, o którym się nie powinno wspominać, którego nie powinno się pokazywać. W spektaklu momentami wychodzi ono na pierwszy plan, pokazując, że nie jest czymś, o czym nie można mówić. Nagie piersi, będące w oczach tradycjonalistów czymś obrazoburczym i nikczemnym, okazują się być niczym zdrożnym czy niewłaściwym.
Taniec będący głównym narzędziem spektaklu przypomina, że jest on czymś, co jest ważne także w walce, zaczynając od dawnych plemiennych tańców wojennych, kończąc choćby na tradycyjnym polonezie Ogińskiego, który, odtańczony na strajkach kobiet m.in. na Żoliborzu, stał się jednym z symboli tego protestu, a jeden z nagłówków prasowych - „Motornicza bije brawo, geje tańczą poloneza”, obiegł cały internet.
Spektakl przeciwstawia się przedmiotowemu traktowaniu kobiet oraz inności. W momencie, kiedy Trybunał Konstytucyjny wprowadza niemal bezwzględny zakaz aborcji, a Minister Edukacji rozpoczyna kampanię o „ugruntowaniu cnót niewieścich”, autorki pokazują absurd tego i dziesiątków innych pomysłów rządu, mających zmusić wszystkich do katolickiego poglądu na życie.
Spektakl zdecydowanie będzie budził skrajne emocje, od zachwytów po „święte” oburzenie. Być może już wkrótce powstaną komitety protestujące z różańcami pod teatrem i złorzeczące aktorom oraz widzom, jak to nie raz już miało miejsce w Polsce. Bezwzględnie jednak warto poświęcić swój czas i obejrzeć ten emocjonalny i niezwykły projekt.
Tomasz Chodorski
Fot. Sisi Cecylia
PANIE WŁADZO, TO SĄ TYLKO TAŃCE
Koncepcja: Anka Herbut, Marta Ziółek
Dramaturgia: Anka Herbut
Choreografia: Marta Ziółek
Maski i kostiumy: Mateusz Bidziński
DJs: Wixapolonia
Obsada, kreacja i performans: Olga Briks, Wojciech Grudziński, Dominik Kinczel, Anna Kuszarecka, Marta Malikowska, Oskar Malinowski, Madlen Revlon, Joanna Niemirska, Michał Przybyła, Mateusz Smoliński
Czas trwania: 90 minut (bez przerwy)
Data premiery: 6 sierpnia 2021 roku
Studio teatrgaleria (Taras widokowy PKiN )
Plac Defilad 1